vrijdag 7 augustus 2015

7 augustus: Reisdag naar Kalibaru

Vandaag onze laatste hele reisdag in Java voordat we morgen naar Bali varen voor ons laatste weekje.
Over zo'n reisdag is doorgaans niet veel te vertellen,  zeker als je geen bijzondere stops hebt. Onderweg wel een forse file gehad en omrijden is hier niet zomaar mogelijk want dat kost je al gauw echt vele tientallen tot honderd kilometers. Die file waren we natuurlijk al snel zat en het verkeer hier gedraagt zich zonder meer asociaal door linkse en rechts in te halen zodanig dat het tegemoetkomende verkeer gewoon wordt geblokkeerd. Maar over dat verkeer zo meer. Op een gegeven moment vroeg de Indonesische gids of ik met hem mee wilde gaan, en natuurlijk deed ik dat. We stapten uit en we hadden tot doel om naar de oorzaak van de file te lopen. Hij zei dat nog 2 bussen toeristen van dezelfde busmaatschappij achter ons vast zaten. Na een fors stuk gelopen te hebben zagen we dat de vertraging werd veroorzaakt door een wegversmalling vanwege werkzaamheden en we zagen op afstand dat een man met geel hesje het verkeer daar stond te regelen, maar op dat moment begon daar het verkeer net weer te rijden. We besloten door te lopen om te kijken of we konden regelen dat het verkeer van onze kant zolang doorgelaten kon worden dat wij er in ieder geval door konden. Daar stond ook een politieauto en 2 Indonesische dienders en tot verbazing van de gids stond daar ook iemand van de busmaatschappij die kennelijk de mensen daar met geld had overtuigd dat in ieder geval tot en met de 3 bussen onze rij weg moest en dat is gelukt. We konden daar weer op de rijdende bus springen en werden onthaald met applaus. Een deel van onze groep, met name de jongeren, gelooft nog steeds dat we de fooienpot hebben opgeofferd. Ach, toeval bestaat dus toch.

Nu het verkeer want dat is echt het meest verbazingwekkende hier op Java. Het is een groot eiland maar er wonen ook erg veel mensen en we hebben nauwelijks plekken gezien die niet bewoond zijn. Het verschil tussen de steden is bijna niet te zien want ze gaan bijna naadloos in elkaar over. Verkeersregels zullen ze vast hebben maar er is echt bijna niemand die zich daar aan houdt en ik vind het echt een wonder dat we geen ongeval hebben gezien. Een brommer of motorfietsje is het meest gebruikte vervoermiddel en ze krijgen of kopen zo'n ding maar hoe daar ook maar minimaal verantwoord mee om te gaan in het verkeer krijgen ze niet mee. Een spiegel is er vooral om te kijken hoe stoer je zelf op dat ding zit, niet om mee achterom te kijken. Een brommer is bestemd voor maximaal 2 personen, met helm, maar we hebben vele brommers gezien met 4 personen erop, waaronder zuigelingen. Als je soms ziet wat ze erop vervoeren is het een godswonder dat ze soms nog wat kunnen zien. Volgens de gids denken ze daar, als er toch iemand sterft, dat dat de wil van God is. En zo rijden ze ook. Bij elke bijna-doodervarings-inhaalactie krijgen ze de bevestiging dat hun tijd kennelijk nog niet is gekomen en ze nog rustig op deze manier kunnen doorrijden.
Vrachtauto's  en bussen maar ook overige gemotoriseerde verkeersdeelnemers maken voor de onderlinge communicatie gebruik van hun claxon en ook van soms enorme toeters die op de vrachtauto's zijn bevestigd. Het recht van de hardste toeter lijkt hier te werken en ook kansberekening is een populaire activiteit in het verkeer, want inderdaad gaat het meestal goed. In die zin mijn petje af voor onze buschauffeur die vlot door kan rijden in dit verkeer, maar ook sociaal kan zijn door groepen schoolkinderen te laten oversteken of soms de bus even aan de zijkant van de weg te zetten om sneller verkeer de kans te geven ons in te halen.
Ons laatste verblijf is ontzettend mooi, allemaal cottages en een lekker zwembad. Net trad de duisternis alweer in en direct maakten de zwaluwen plaats voor de vleermuizen die ook het zwembadwater gebruiken om te drinken. Morgenvroeg gaan we hier eerst even een plantage bekijken met verschillende gewassen en specerijen. Daarna rijden we naar de boot naar Bali.
Oh ja, bijgevoegd nog een fotootje als afscheid van de Bromo. Vanmorgen om 05.15 uur opgestaan om hem nog te zien van vlakbij het hotel en bij zonsopkomst. Fotootjes van extreme voertuigbeladingen zal ik later toevoegen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten